Particip u arapskom jeziku

između pridjevske fraze i relativne rečenice

Sažetak

Particip kao pridjevska fraza i relativna rečenica konstrukcije su međusobno suprotstavljene po sintaktičkim svojstvima, ali i bliske budući da i jedna i druga imaju funkciju modifikatora u imeničkoj frazi. Zahvaljujući tome, u literaturi se često opisuju kao “konkurentske” konstrukcije.

Težište ovog rada jeste analiza konstrukcije participa u arapskom jeziku i načina na koji se u njoj kodiraju različite sintaktičke pozicije antecedenta, odnosno upravnog člana imeničke fraze. Ona će pokazati kako su participi u arapskom jeziku, zahvaljujući kako strategijama relativizacije, koje preuzimaju od arapske relativne rečenice, tako i inherentnim svojstvima morfološkog si- stema arapskog jezika, zapravo mnogo bliži relativnim rečenicama nego što je to slučaj sa participima u drugim jezicima. Jedan od rezultata ovakve bliskosti participa i relativne rečenice u arapskom jeziku jesu konstrukcije kod kojih je nemoguće povući jasnu liniju i okarakterizirati ih isključivo kao participe ili kao relativne rečenice. Osim toga, u arapskom je jeziku veoma česta, čak redovito i sistemski zastupljena upotreba participskih konstrukcija koje se na druge jezike mogu prevesti isključivo relativnim rečenicama. Stoga je moguće reći kako su participi kao “konkurenti” relativnih rečenica u arapskom jeziku izuzetno uspješni.